Mavi Trenler

Trenlerle gelsem sana

Mavi trenlerle geçsem elli yaşın altında kadın olmayan köylerden

ellerinde hasır sepetlerle çaput taşıyan erkekleri görsem

fistanları yerlerde sürünen genç kızları görsem

birkaç vagon geriden gençliğim gelse

ölümüm makinistin odasında gerçekleşse

Görsem bir neslin mevki mevki sıralandığını

Dağların arasında tıngırdasa raylar

Bir bekçi uyansa sabaha karşı

değiştirse makası ve değişse yolum sana

Trenlerle gelsem sana

sen beni beklemezken garda

sen beni istemezken yanında

ve sen beni unutmuşken çoktan

ama benim aklımda mıh gibi çakılı olsan 

trenlerle gelsem sana ve sen beni görmesen

kondüktör bağırsa sevda durağı diye

insem sırtımda küçük bir çantayla

ve yığılsam rayların üstüne

sen yokken garda insem

neye yarar evsizlerin dostluğu

Niçe* bıyıklı kara adamların arkadaşlığı

mavi tren değiştirse lokomotifini

kapkara bir gecede

kapkara adamlar görünmezken rayların üstünde

makas değiştiren bir bekçi ölse sabaha karşı

ya da uyumak için evine giderken yolu sapsa sevda durağına

beni karşılasa kuşluk vakti bir mezarlıkta

Mavi trenlerle gelsem sana eskisi kadar mutlu olur musun

beni gördüğüne

Bir eroinman gibi bağımlı iken geçmişime

ve her durakta bir tanesini bıraktığım bitmek tükenmek bilmeyen

alt benliklerime 

hala sevinebilir misin onları gördüğüne

sevinirken sevebilir misin beni tekrar

cesedimi okşar mısın bir lokomotifin altında

yığılmışken kondüktörün kucağına çırılçıplak

saçlarımı koklar mısın 

mavi trenleri kırmızıya boyasam

kapkara evsizlerle dost olsam

kurtlarla yan yana koşşam

ya da yağmur altında kalmış bir köyde ölsem

hala sevebilir misin beni

sevmeyi tekrar dener misin

mavi trenlerle gelsem sana...